Awokado

Awokado  jest wiecznie zielonym tropikalnym drzewem do 20 m wysokości, należącym do rodziny wawrzyncwatych. Z dość licznych gatunków awokado uprawia się tylko dwa: awokado właściwe  i meksykańskie P. drymifolia Cham. et Schlecht. (2n = 24). Pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Ameryki. Liście skórzaste, lancetowate lub jajowate, całobrzegie. Liść awokado właściwego osiąga długość 25 cm i szerokość 8—10 cm; liście gatunku meksykańskiego są drobniejsze i mają charakterystyczny zapach przypominający anyż. Kwiaty owłosione, żółtawo-zielone, obupłciowe, z 12 pręcikami, zebrane w wiechy na wierzchołkach pędów. Zalążnia jajowata z jedną krótką szyjką.
Rośliny są obcopylne, przy czym głównymi owadami zapylającymi są pszczoły. Okres kwitnienia jest bardzo długi. Od wykształcenia się zalążni do dojrzenia owoców upływa 6-8, u niektórych zaś odmian do 11—13 miesięcy. Owocem jest duży (długości 5-20 cm) pestkowiec gruszkowaty, jajowaty lub kulisty. Jadalną częścią owocu jest miąższ stanowiący 85% masy owocu, barwy białej lub żółtej, delikatny i tłusty; nasiona są niejadalne.
Uprawa towarowa rozwinęła się najszerzej w USA (Kalifornia, Floryda, Wyspy Hawajskie), Meksyku, krajach Ameryki Środko­wej, na Kubie i innych wyspach Morza Karaibskiego, w tropikal­nych i częściowo w subtropikalnych krajach Ameryki Południo­wej, w Afryce Południowej i wielu innych. W Europie nie ma plantacji towarowych. Awokado rozmnaża się metodą szczepienia na siewkach, rzadziej — odkładów. W Indonezji praktykowany jest wysiew nasion.
Owoce awokado zawierają do 32% tłuszczu, 1,6—2,1% białka, 1,8% popiołu, 60—70% wody, witaminy A, Bi B₂, C, PP, K i H, kwas pantotenowy, dużo wapnia i fosforu. Tłuszcze nie ustępują przyswajalnością masłu śmietankowemu. Dzięki zawartości wielu witamin owoce mają wysoką wartość dietetyczną i leczniczą. Jadane są na surowo w postaci przecieru, sałatek i używane do robienia kanapek.
Smakiem przypominają nieco orzechy włoskie, a niemagnetycznością przewyższają mięso i jaja.